Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Λ. Παπαδόπουλος, αρχιτέκτονας. Απόσπασμα από αδημοσίευτη συνέντευξη στην "Παράλλαξη"

Τι πιστεύετε ότι λείπει από τη Θεσσαλονίκη ώστε να ανταποκρίνεται στα στάνταρτς μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής πόλης;

Δε λείπει τίποτε.

Αντίθετα πολλά περισσεύουν: γιατί την (πόλη) τη φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει / …τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό της …


...περισσότερα>>


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Όσο σημείο αναφοράς μας για την πόλη αποτελεί η Athens Voice ή οποιοδήποτε άλλο μέσο που εκπορεύεται από την Αθήνα, το έχουμε χάσει το παιχνίδι.

Για την Αθήνα πάντα ήμασταν είτε η γραφική ερωτική πόλη τής δεκατίας τού 80, είτε η συντηρητική θρησκόληπτη πόλη τής δεκαετίας τού 00. Ούτε το ένα ήταν αλήθεια, ούτε το άλλο είναι αλήθεια.

Η Αθήνα, ως κοινωνία και ως εξουσιαστικό σύστημα, ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τη Θεσσαλονίκη. Το μόνο που θέλει είναι μια Θεσσαλονίκη υποταγμένη που θα την αρμέγει διαχρονικά. Και αναλόγως με τις περιστάσεις μας "στολίζει" με το ένα ή το άλλο κλισέ, δημιουργώντας μια πανελλαδική μιντιατική συναίνεση, για να θυμηθούμε και τον Τσόμσκι.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Θεσσαλονικείς, ανάμεσα στους οποίους δυστυχώς ΚΑΙ ο Μπουτάρης, με αφέλεια αφήνονται στον ετεροπροσδιορισμό του ποιοι είναι, όπως αυτός παράγεται από τα αθηναϊκά ΜΜΕ.

Σας ρωτώ. Είμαι γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός, όπως και πολλοί από εσάς: το "χαλαρά" τού Λαζόπουλου το είχατε ακούσει και από πριν μας κάτσει σαν ρετσινιά μέσω της αθηναϊκής τηλεόρασης; Εγώ πάντως πρώτη φορά το άκουσα από τον Λαζόπουλο και τον "γενίτσαρο" Σταρόβα.

Αυτό εννοώ.

ΠΡΕΠΕΙ να αποκοπούμε από τη σφαίρα επιρροής της Αθήνας. Ας κοιτάξουμε τι γίνεται στη Σόφια, στο Βελιγράδι, στην Πόλη, πώς μας βλέπουν εκεί σαν πόλη.

Μόνο έτσι θα ξεκαθαρίσει το μυαλό μας και θα μπορέσουμε να συντάξουμε ένα πρόγραμμα, μια ατζέντα για τη Θεσσαλονίκη.

Α, και λιγότεροι πολιτικοί έρωτες με τα αθηναϊκά κόμματα και τους ντόπιους κοτζαμπάσηδές τους δεν βλάπτουν, έτσι δεν είναι κ. Μπουτάρη; Όχι όταν το κάνει ο Βασίλειος Καίσαρας είναι κακό, ενώ όταν το κάνουμε εμείς είναι καλό, έτσι δεν είναι;